بعد از سربازی چی میشه؟ هدف وظیفه نویس چی بوده؟
توی این مدت که این بلاگ رو داشتم واقعا حس خوبی از کامت ها و کاربرها گرفتم. کل هدف من از داشتن این بلاگ این بود که به یه عده‌ای مثل خودم کمک کنم و بتونن آرامش رو ببینن توی سربازی.
سربازی و آموزشی سربازی میتونه برای آدم‌ها متفاوت باشه، اما در کل به نظرم سخت هستش و باید اینو دونست. سربازی حالت افسردگی رو بیشتر می‌کنه و این میتونه گاهی وقتا خطرناک هم حتی باشه. پس، سعی کنید با دوستانتون صحبت کنید، اگر شما شرابطتون بهتر هستش، سعی کنید انرژی مثبت رو به دوستانتون هم بدین. بگین و بخندین. به هر حال میگذره و سعی کنید وقتی بعد از چند سال به این روزهای سخت نگاه میکنید ببنیید که تونستین یه تغییری (حتی کوچیک) ایجاد کنید.
من سعی میکردم همیشه به دوستانم کمک کنم، سعی میکردم دوستای خوبی پیدا کنم. البته الان با کی از دوستان سربازیم در ارتباط هستم اما تبدیل شده به یکی از بهترین دوستانم.
این بلاگ قرار نبوده و نیست که اطلاعات عجیب غریبی اضافه کنه بهتون، اما قرار بر این بوده و هست که این بلاگ بتونه خیالتون رو کمی راحت‌تر کنه.
ترتیب مطالعه خاطرات سربازی
کل خاطرات سربازی رو اینجا ببینید. اما ترتیب زیر رو پشنهاد میکنم:
- خاطرات هفته اول سربازی
- خاطرات هفته دوم سربازی
- خاطرات هفته سوم سربازی
- خاطرات هفته چهارم سربازی
- خاطرات بعدی به زودی…
چند وقت پیش توی مترو دو نفر داشتند در مورد این که گتر رو از کجا بگیرن و در مورد آموزشی سربازی صحبت میکردن، در مورد وظیفه نویس هم صحبت کردن، و من اشک توی چشمام جمع شد. و در نهایت واقعا همین برای من کافیه همین که تونستم اطلاعاتی و حسی رو که داشتم منتقل کنم تا حدی. البته که من نویسنده نبودم و نیستم و هر چیزی که توی ذهنم وبده رو اینجا آوردم.
